өртек — пеш. Кен қорытатын пеш. Алтын шоқының басына ө р т е к п е ш салдырып, даланың жам отыны тобылғы, қараған жақтырып, тас қорыттырған (К.Жүністегі, Едіге. 229) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бөртек — 1. Вак вак кисәкчекләрдән тор. чәчелүчән нәрсәнең бер кисәкчеге. Үтә нечкә һәм озын кисәкчекләрдән торган нәрсәнең бер кисәкчеге йон бөртеге. Вак тамчыларның берсе чык бөртеге 2. Игелә торган һ. б. үсемлек орлыгының бер данәсе. җый. Бөртекле… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
төртек — и. 1. Нокта, төртке 2. с. күч. диал. Үпкәчән, кинә саклаучан (кеше тур.) … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
теміртек — зат. Жай темірден соққан жасық пышақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бөртек жер — (Тау., Қош.; Рес., Омбы) ойлы, шұқырлы, белес белес жер, бұйрат. Жазатыр маңы, б ө р т е к ж е р (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бөртекі түйе — Қ орда., Қарм.) бота кезінде уызға жарымаған кішкентай қортық түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пәртек — (Қарақ.) құмда өсетін жантақтың тікенсіз түрі. Жібек құртын жабу үшін пайдаланылады … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түбіртек — 1. (Шымк., Сайр.) қызылшаның түбіндегі қалдығы. Т ү б і р т е к т і шошқаға, малға беру үшін жинап аламыз (Шымк., Сайр.). 2. (Жамб., Сар.) өсімдіктің түбірі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
чөгіртек — (Шымк., Сайр.) шабылған жоңышқаның түбірі, қалдығы. Жоңышқаның ч ө г і р т е г і қатты болды (Шымк., Сайр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шәртек — (Өзб., Бұх.) шартақ, адам бойынан биік төрт бағанаға арқалықтар тастап, үстін қамыспен жапқан айналасы ашық баспана. Ш ә р т е к т і көбінесе күннен қорғану үшін пайдаланады (Өзб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шөгіртек — (Қарақ.) 1. қамыстың мал жегеннен қалғаны. 2. тікен … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі